herrijzen uit brandende platformen

In het wild komt de kudde bij elkaar aan het meer, om zich te laven. In het zakenleven is dat aan de koffie machine. Soms sta ik daar ongeduldig te wachten voor mijn shot cafeïne, want ik ben eigenlijk al drie minuten te laat voor die volgende meeting. Een andere keer sta ik wel open om een praatje te slaan. Van de week stond ik zo redelijk zen te wachten op mijn shot, toen een collega achter mij kwam aanschuiven. In ons team kom je pas terecht als er een redelijke hoek af is. Ik vergeet dat telkens, maar het wordt o zo duidelijk van zodra we samen komen in een ontspannen setting. Omdat we allemaal zo gewend zijn in patronen te denken, te conceptualiseren en vrij te associëren is een gesprek letterlijk in drie zinnen volledig ontspoord van een begin onderwerp naar iets totaal anders. Ik kan op dit moment dan ook nog onmogelijk achterhalen hoe dit specifiek gesprek begon, maar het punt erin dat ik mij wel nog levendig herinner is dat mijn collega beweerde dat de zinsnede “the burning platform” door de CEO van Nokia in een brief aan zijn werknemers was geïntroduceerd in 2011. Dat kon niet kloppen, zei ik hem. Mijn collega was toch overtuigd van zijn gelijk. Nu, aan al mijn collega’s is dan misschien wel een hoek af, maar ze hebben elk ook een speciale kracht, en die van deze collega was zijn onnavolgbare encyclopedische kennis van … alles! Van het ene thema naar het andere, het stopt gewoon niet. Een gesprek van vijf minuten met hem staat dan ook gelijk aan een gesprek van een paar uur met een gewone sterveling. Omdat ik ondertussen al ruim tien minuten te laat was voor die volgende meeting, moest ik het gesprek daar wel bij laten, maar ik beloofde hem erop terug te komen. Ik heb de zinsnede “the burning platform” leren kennen omstreeks 2008, als onderdeel van een management cursus. De metafoor van een brandend platform geeft aan dat je daar best afspringt, omdat de status quo ongezond is, als je niet levend wil verbranden. De metafoor verwijst naar een échte gebeurtenis, de ramp met het Piper Alpha olie platform in 1988 waarbij 166 mensen stierven (1). De metafoor wordt vandaag de dag te pas en te onpas gebruikt als het erom gaat mensen in beweging te krijgen. En ook de CEO van Nokia heeft die metafoor hergebruikt (2). Toen ik startte met werken in 1998 kreeg ik met veel poeha na een paar maanden ook een Nokia 5110, zodat ik “bereikbaar” zou zijn. Het was een dikke GSM die je pas na een paar dagen weer moest opladen. Nokia was toen de onbetwiste professionele marktleider maar zag mettertijd zijn marktaandeel dalen van boven de 50% naar ver onder de 10% (3) toen de iPhone en Android smartphones erbij kwamen. Nokia is nu geschiedenis (4). Zo gaat dat met creatieve destructie, het bedrijfsleven herrijst steeds opnieuw uit de assen van haar verbrande platformen.

 


(1) http://www.connerpartners.com/frameworks-and-processes/the-real-story-of-the-burning-platform
(2) http://www.engadget.com/2011/02/08/nokia-ceo-stephen-elop-rallies-troops-in-brutally-honest-burnin/
(3) https://www.statista.com/chart/3626/nokias-smartphone-market-share/
(4) Althans als producent van mobiele telefoons, want het bedrijf bestaat nog steeds, zie bijvoorbeeld https://en.wikipedia.org/wiki/Nokia

bron foto: https://www.freedomsphoenix.com/Uploads/Graphics/171-1016094736-oil-piper-alpha-fire-at-night.jpg

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.