dragen soldaten ook pyama’s?

Tegen het einde van de tweede wereldoorlog beschikte het Nazi regime over ongeëvenaarde technologie, zoals de type XXI unterseeboot, ook wel gekend als U-Boat zoals de Engelstaligen ernaar refereerden. Deze duikboot kon drie volle dagen onder water blijven aan een kruissnelheid van 5 knopen, was erg stil en daardoor moeilijk detecteerbaar dankzij het hydrodynamisch ontwerp en elektrische aandrijving en kon ook nog eens 18 torpedo’s afvuren in 20 minuten. Het ontwerp van de XXI was dermate vooruitstrevend dat het na de beëindiging van WOII werd overgenomen door de Amerikaanse, Sovjet en Chinese marines. Gelukkig voor ons werden er slechts vier van deze elektroboote in de oorlog ingezet, en dan nog erg laat, zonder één schip te zinken (1).

Dat onvervuld kwaadaardig potentieel is ook het thema van Domein Raversyde in Oostende, dat zonder één slag werd achtergelaten. De batterij werd door de Duiters indertijd omgedoopt tot Saltzwedel-neu, en wordt vandaag tentoon gesteld zoals het indertijd was bedoeld voor gebruik. De stelling was een onderdeel van der Atlantikwall, de verdedigingslinie van de gezamenlijke 5.000 kilometer kustlijnen van Noorwegen, Denemarken, België en Frankrijk. Die linie was een verzameling van kust batterijen, versperringen en ondersteuningsbunkers. Uiteindelijk werden er 10.000 bunkers gemaakt door 100.000 Duitse en 8.000.000 (!) buitenlandse werkkrachten (2), met 17.000.000 m³ beton  en 3.400.000 ton staal. Ter vergelijking is dat 21 maal het beton van de Empire State Building en 466 maal het staal in de Eifeltoren (3).

De logische gedachte om een beschermende muur te bouwen rond je territorium is één ding, de uitvoering daarvan over 5.000 kilometer lijkt utopisch. Maar de efficiëntie van das Dritte Reich is verkillend. Het bouwen van bunkers werd Ikea stijl aangepakt, met een bunker catalogus. Je kiest je bunker type uit de regelbau (4) en daarmee ken je de materiaal noden, constructie methode en doorlooptijd. Professionaliteit ten voeten uit.

Maar ondanks al dat organisatie en uitvoerend Nazi talent beukten de geallieerden toch op één punt door de kust linie op D-Day. Om die doorbraak te forceren gaven die dag wel 150.000 mensen hun leven (5). In totaal eiste de oorlog 72.000.000 levens aan alle zijden waarvan 25.000.000 militairen en 47.000.000 burgerslachtoffers (6). Die statistieken lijken vandaag onwezenlijk en onze manier van leven vanzelfsprekend. Een bezoek aan het Raversyde domein doet je beseffen dat niets minder waar is. Het is een absolute aanrader voor het ganse gezin als je eens de kust aandoet. Het leidt tot het soort invoelend vermogen als dat van mijn 10-jarige zoon met zijn monumentale vraag: “dragen soldaten ook pyama’s?”.

 


(1) https://en.wikipedia.org/wiki/Type_XXI_submarine
(2) https://nl.wikipedia.org/wiki/Atlantikwall
(3) Informatie uit de permanente tentoonstelling van Raversyde
(4) https://en.wikipedia.org/wiki/Regelbau
(5) http://d-dayinfo.org/dday-statistieken/slachtoffers.php
(6) https://nl.wikipedia.org/wiki/Slachtoffers_in_de_Tweede_Wereldoorlog

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.