Het is 1 uur ’s middags en aan een blauwe hemel schittert de zon in al haar glorie. In het centrum van Brussel ligt een rustig terrasje in de koelte van een marmeren overkoepelde zuilen galerij.
Normaal gezien is het ’s middags een soepje en een broodje in het cafetaria. Maar vandaag is er iets te vieren, we zijn als team voorbij een mijlpaal van ons project gekomen, en daarom zitten we hier. De sfeer is ontspannen, we toasten op onszelf, klinken met onze pinten, bestellen de dagschotel en kletsen wat in het wilde weg.
Eén van de project medewerkers werkt bij een prestigieus consultancy bureau. Hij is zowel zichtbaar jong als zichtbaar gretig. De verhalen gaan de ronde dat hij en de collega’s die het project leidden maandenlang dagelijks tot 01:00 doorwerkten. En na een stil moment in het gesprek krijgt hij de vraag voorgeschoteld hoe veel hij nu eigenlijk werkt. 60 uur antwoord hij, zonder aarzeling, “Gemiddeld. Met soms pieken tot 70 of 80 uur. Maar ik maak er een punt van nooit in het weekend te werken”.
“Uiteindelijk is het een piramide systeem, er is maar plaats voor zo veel consultants om door te groeien”, merkt de oorspronkelijke vraagsteller op. “Oh, maar we zijn aan het groeien hier in België, dus de basis en toplaag van de piramide groeien alletwee, en daarom voel ik me niet in competitie met de collega’s”.
Bij het echte (illegale) piramide spel wordt de inleg van de onderste laag deelnemers altijd naar boven verdeeld. Maar elke nieuwe basislaag kan haar eigen inleg terugverdienen door nieuwe deelnemers te werven. Zo groeit telkens de piramide in basis en ook in hoogte, tot op het punt dat de piramidebasis zo breed en gulzig is geworden dat er onvoldoende nieuwe deelnemers worden gevonden en de hele constructie instort. Dan blijft de laatste brede lichting verdwaasd met lege handen achter.
Ongebreidelde groei is niet duurzaam. Bij een top-consultancy huis wordt de grootte van de piramide daarom met klinische precisie gemanaged volgens wiskundige regels: er is een rechtstreeks en lineair verband tussen het aantal ‘partners’ en aantal ‘juniors’ en tussen omzetgroei en promotie kansen voor de juniors. Uiteindelijk tuimelt meer dan 90% van hen de piramide af. De piramide blijft dan wel constant, maar ook hier is het de top die de winsten opstrijkt.
Ja, het is bikkelhard. Ofwel vecht je je weg omhoog, ofwel wordt je er ineens van afgeduwd door de volgende gretige wolf die hetzelfde kan doen als jij, maar dan met minder scrupules. Hoe zou het toch zijn, daar van boven, op die piramide? Je zit midden in de woestijn, het is heet, er is géén schaduw, en ergens binnenin ligt er een lijk te rotten. Waar is die volgende meute jonge wolven?