is dit nu gelukkig zijn?

Toen ik jonger was, was ik zo veel gretiger. Ik moest en ik zou een verschil maken. Ergens onderweg begon ik mij toch wat onwennig te voelen. Ik had dat verschil nog steeds niet gemaakt en het lag ook nog steeds niet in het verschiet. Dat besef holde gaandeweg mijn energie uit totdat ik verweesd en teleurgesteld volledig tot stilstand kwam.

Here we are now, entertain us” (1)

In die stilte hoorde ik ze des te luider, de volgende generatie gretige wereldverbeteraars. Tussen hun schaamde ik mij aanvankelijk voor mijn verloren wilskracht en engagement. Maar het duurde niet lang voordat ik de verantwoordelijken ontdekte die mijn gezicht al zo lang plat duwden tegen het glazen plafond net boven mij. Teleurstelling ruimde plaats voor ziedende woede tegen het systeem. Maar nooit voor lang. De assen van die smeulende kwaadheid baarden steevast nieuwe hoop. Zonder het goed te beseffen bewandelde ik zo telkens opnieuw de cirkel van gretigheid, teleurstelling en boosheid via hernieuwde gretigheid.

Plus ça change, plus ça devient la même chose”. (2)

En hier zit ik nu, met mijn benen bengelend over de hellingen van mijn ingesleten sisyfiaans (3) pad. Het middelpunt daarvan is ontevredenheid met wat er is. Of misschien is het gewoon wel angst, voor het onzekere. Rustig kijk ik naar de mensen rondom mij, in hun cirkels, en ik herken vooral variaties op mezelf: trotsheid, onverschilligheid en fanatisme. Dit niet-veroordelend kijken, is dit nu gelukkig zijn?

“And you may find yourself
Behind the wheel of a large automobile
And you may find yourself in a beautiful house
With a beautiful wife
And you may ask yourself, well
How did I get here?” (4)

Naschrift
De inspiratie voor dit artikel begon te borrelen met de alinea “De ijzige desinteresse en onverschilligheid die ze tentoonspreiden in mijn klas doet me steigeren. Here we are now, entertain us.” uit ‘De bevlogen leraar bestaat niet meer‘. Het was het interview met Ivan de Vadder op De Afspraak, Canvas van 19 juni 2017, dat mij echt aanzette om te schrijven. Als je de originele versie daarvan bekijkt, dan kan je ook mooi zien hoe aan het einde de hoop op beterschap weer wordt aangegrepen om toch nog maar eens die cirkel af te kunnen gaan (“Eindelijk. Eindelijk iemand binnen dat hele milieu […]. Zo hebben we er meer nodig […]”). In mijn bewerking hierboven, heb ik dat er uit geknipt om de pure wanhoop van een twijfelende gelovige, een milde fanaticus, te tonen.


(1) Smells like teen spirit, Nirvana
(2) Jean-Baptiste Alphonse Karr
(3) De mythe van Sisyfus
(4) Same as it ever was, Talking Heads

De video is mijn eigen bewerking.

One thought on “is dit nu gelukkig zijn?

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.