een warm pleidooi voor onze uitsterving

‘Homo Sapiens have outgrown their use […]
Oh you Pretty Things […]
You gotta make way for the Homo Superior’

You Pretty Things, David Bowie

Als inleiding zocht ik naar een smakelijke grap uit de nieuwe show van Alex Agnew, “Unfinished Business”, maar zijn humor vertaalt zich niet naar het papier, die moet je beleven. Ik heb dat al een paar keer gedaan, live. En nu, na drie jaar afwezigheid, staat Alex er weer, terug van nooit geweest. En het Capitole in Gent zat dan ook afgeladen vol.

De man is een fenomeen, alleen al zijn stille présence vult het volledig podium (1). En hij is nog steeds even grappig, even vunzig, even fout en even niet-discriminerend in het afzijken van alle mono-theïstische religies. Maar ergens halverwege de meer dan twee uur durende en pauzeloze show, merkte ik toch op dat ik in het publiek zat rond te staren in plaats van te lachen of zelfs maar te luisteren.

En dat had veel te maken met de overdaad aan maatschappij kritische beschouwingen die Alex deelde met mij, en natuurlijk ook de andere zeventien honderd aanwezigen. Ik kon mij vinden in veel van die beschouwingen, in de nuance ervan, ietwat te veel blijkbaar om nog aandachtig te blijven luisteren. Als ik het voor Alex mag samenvatten, dan denk ik dat hij vooral pleit tegen het fout duaal denken van hetero versus homo, man versus vrouw en links versus rechts, dat hij het belang van zelfrelativering predikt en de ongelooflijke dwaasheid van alle religies luid uitschreeuwt. Naar mijn gevoel is 70% van de show gevuld met dit soort beschouwingen, en blijft er nog 30% over voor de platte doldwaze foute humor die ik vooral verwacht. Niet dat ik geen fan ben van maatschappij kritiek. In tegendeel, alleen lees ik dat liever dan dat ik ernaar moet luisteren in een spitsvondige maar toch wat lange monoloog.

Maar als ik met de meeste van de analyses van Alex vrede heb, dan toch niet met zijn eindconclusie: “wij zijn het niet”. Hiermee maakt hij duidelijk dat net zoals de homo sapiens het over moest nemen van de simpele neanderthaler, het nu tijd is voor een ‘homo superior’ om het van ons over te nemen, zodat ook wij zielig en stilletjes kunnen uitsterven. Ik geloof dat de mens inderdaad god op aarde kan en ook moet zijn. Alleen geloof ik niet dat daar een mutatie voor nodig is of een ander ras, maar wel een spirituele ontwaking. Nietzsche doelde 100 jaar geleden denk ik al op iets gelijkaardig toen hij het had over de übermensch (2).

Nu wel, Alex blijft de top, al grappend schopt hij nuancering in de ‘droge hollen’ van de Vlamingen. Voor mij mag het bij een volgende show véél meer (platte) humor zijn, en de analyses lees ik met veel plezier in een opinie stuk.


(1) Voor diegenen die de show niet hebben gezien, en ook niet zullen bekijken op DVD, of later op televisie maar er toch een indruk van willen hebben (ik twijfel of zo een persoon bestaat …), welnu, dat kan. Er is een recensie beschikbaar die het verloop van de show in Antwerpen beschrijft.

(2) Die term ligt vandaag wat gevoelig, maar dit is wel een artikel over Alex Agnex, dus dan mag het zéker. Übermensch is zelfs al vertaald als Superman, en het is ook geen toeval dat het thema van superhelden doorheen alle shows van Alex loopt: “De jonge Alex Agnew (°1972) is gefascineerd door films en striphelden en gaat op zoek naar die superhelden in het echte leven. Gaandeweg ontdekt hij echter dat deze niet bestaan. Mensen zijn geen superhelden, integendeel.” Bron: de web-site van Alex Agnew.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.