Deze week heeft een kolonie bacteriën de strijd aangegaan met mij. Zij wonnen de eerste paar veldslagen, maar niet de oorlog, I’m still standing you m…uckers! De strijd op donderdag noodzaakte mij thuis te hergroeperen, ik bleef ziek thuis, en omdat ik mij mottig voelde maar toch niet kon slapen, heb ik deze week uitzonderlijk veel films gezien. Over de week heen gespreid zag ik Imaginary Heroes, Bad Milo, The Counselor en Lawless en nog wat andere fragmenten, maw. ik viel in slaap en zag de film in kwestie niet uit. Het is merkwaardig hoe de films die ik zag een weerspiegeling zijn van thema’s die ik zelf ook ervaar. Of misschien is dat niet zo merkwaardig en noemen we dat eigenlijk gewoon projectie, soit.
De gezamenlijke thema’s van dit viertal films, merkwaardig samengekomen, gaan over overleven en het verwerken van trauma’s, in Bad Milo gaat het over het verwerken van een individueel trauma, in Imaginary Heroes over een gezinstrauma, in The Counselor gaat het over solitair overleven en in Lawless over overleven in clans.
Bad Milo toont het hilarische verhaal van Duncan die lijdt aan het PSM syndroom (Pover Stress Management), waardoor hij een verdikking heeft ontwikkeld in zijn darmen. Die verdikking blijkt uiteindelijk een demoon te zijn die, eens ontsnapt via de anus van zijn gastheer, de irritante mensen in zijn omgeving afslacht. Wat een vondst, ik wil ook zo een aambei! Duncan en zijn demoon komen in het reine met elkaar als Duncan het vertrek van zijn vader in zijn jeugdjaren kan plaatsen en verwerken. Imaginary Heroes vertelt de tragische nasleep van de zelfmoord van een beloftevolle zoon, en de diepe historische breuklijnen van het gezin die hierdoor traag worden bloot gelegd. De redding voor het gezin komt uiteindelijk door die breuklijnen in alle transparantie te erkennen en als gezin samen verder te gaan.
The Counselor schetst het beeld van een maatschappij waarin je als individu anderen opeet of wordt opgegeten en is daarom redelijk cynisch (zie ook http://www.klareau.be/recensie/the-counselor-jager-of-prooi/). Lawless pikt ook in op dit thema maar toont een mildere variant waarin je je als individu nog steeds moet laten gelden maar dat je wel terug kan vallen op je clan, je familie, je gezin.
Gezamenlijk, zonder het van elkaar te weten, brengen deze vier films een variant op het eeuwenoude thema van de held die zichzelf opnieuw uitvindt, eerst door in het reine te komen met zichzelf om daarna zijn plaats in de maatschappij op te eisen. De toevoeging van de wraakzuchtige aambei als fase in het helden epos is voor mij nieuw, erg bemoedigend, en doet mij besluiten met de woorden: let op met wie je op de pot wenst.