de champignon manager

Ik heb met plezier een lezing bijgewoond van professor emeritus Marc Buelens. Het onderwerp was een thema dat mij erg nauw aan het hart ligt: (better) decision making.

Ik heb zelf al wat boeken over het onderwerp gelezen, en twee daarvan werden ook vermeld. Maar de klassering van besluitvorming die de professor hanteert is nieuw voor mij: besluiten kunnen of slim of dom zijn en ze kunnen of bewust of onbewust zijn. Met kader kan je dan het gebied, de vier kwadranten, verder verkennen.

De domme besluiten proberen we uiteraard te vermijden. Nu blijkt dat de domme fouten die we onbewust maken erg moeilijk te vermijden zijn, het vergt erg veel training om die af te leren, en we maken ze bijna allemaal. Er is een hele reeks gedocumenteerde ‘fallacies’, bij onder meer Kahneman.

De domme bewuste fouten nemen we als we in de Bermuda driehoek zitten van angst, hoop of passie. Als we in die driehoek zitten, is een goede beslissing zo goed als onmogelijk. Er zijn ook andere factoren die ons besluitvermogen bezoedelen, zoals zwarte stress, alcohol en oververmoeidheid bijvoorbeeld.

Natuurlijk zijn we geïnteresseerd hoe we ons besluitvorming verder nog kunnen verbeteren. Hoe je bewust goede besluiten neemt, dat kan je aanleren, en de mensen in de wetenschappelijke opleidingen krijgen dat bijvoorbeeld ingedrild dankzij hun opleiding: rationaliteit.

Maar de kers op de taart is de intuïtieve goede beslissing, want die is snel en niet imiteerbaar, en dus een werkelijk concurrentieel voordeel. Wat blijkt? We kunnen dat trainen door voldoende variatie van ervaring, zeker als er voldoende feedback bijzit van falen. Wat blijkt nog? Deze intuïtie is negatief, ze geeft een indicatie van wat niet gaat werken. Conclusie: ben je in een domein onderricht, en heb je er intuïtief een slecht gevoel erbij? Niet doen. Heb je er een goed gevoel bij? Interessant, maar probeer het te ontkrachten in plaats van blind te volgen.

Professor Buelens is een onderhoudende en ook smakelijke spreker en is niet verlegen voor een provocatie. Zo een opmerkelijke uitspraak was dat alles wat hij doceert over goede besluitvorming precies omgekeerd wordt gedoceerd als hij het heeft over goed leiderschap. In goed leiderschap gaat het niet over kweken van kritisch denken. Neen, net zo als in Hollywood tracht de leider in zijn publiek de ‘suspension of disbelief’ te bereiken.

Zelf lag ik (spreekwoordelijk) onder mijn stoel toen hij de champignon management techniek uit de doeken deed. Zet je team in het donker, smijt er wat stront over, en als de koppen erover beginnen te groeien, hak je die gewoon af.

Al bij al een erg onderhoudende en verrijkende sessie die werd georganiseerd door ADM op de campus van de Vlerick Management school te Brussel, op 09/06/2015.


bron foto: https://relishme.files.wordpress.com/2011/12/coq-mushrooms-raw.jpg

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.