In mijn gemoed sluimeren er altijd wel warrige gevoelens en mistige gedachtes die het woord zullen blijven trotseren. Maar nu voelt het toch anders, als een loutering, een finaal afscheid van iets vertrouwd in ruil voor een nieuwe vrijheid. Daarom voel ik mij zowel opgewonden, angstig als melancholisch. Als satellieten lijkt alles rondom één kernthema te […]

Ik ben een agnost, beslist ongelovig doch ook zeer bewust van mijn onmetelijke onwetendheid. Voor mij dan ook geen barmhartige schepper en ook geen sturende geboden. Hoe langer hoe scherper zie ik de pure chaos achter het transparant vliesje dat de maatschappij is. Het zijn enkel wij, mensen, die orde boetseren uit chaos, als ware […]

Ik heb een mannelijk geslachtsorgaan en ook een mannelijke hormonenhuishouding. Op mijn paspoort staat bij mijn geslacht dan ook ‘mannelijk’ te lezen. Dat zal geen verrassing zijn voor de meesten, maar in deze tijden van transgenders kan het nooit kwaad om daar transparant over te zijn. In de praktijk vertoon ik toch veel eigenschappen die […]

Diep vanbinnen schuilt nog steeds ergens de verlegen jongen uit het eerste studie jaar die schrik heeft om uitgelachen te worden met zijn Hollands accent, maar ook de tiener die met al die moeiteloos verzamelde goede punten wordt nagewezen als nerd en ook nog eens de voor consultancy overgekwalificeerde jonge ingenieur die de les wordt […]

“God is dood“, Nietschze, 1882 “Nietschze is dood“, God, 1900 Een strategie is een plan om een lange termijn doel te bereiken, via een welgekozen pad met gebruik van de nodige middelen (1). Het concept lijkt mij hoe langer hoe meer op de Heilige Graal: prikkelend en inspirerend maar uiteindelijk toch ook gewoon maar fictie. […]

Seksueel misbruik en ander grensoverschrijdend gedrag zijn de laatste tijd niet meer weg te slaan uit de actualiteit. Na de aanvankelijke algemene verontwaardiging, wordt er nu echter gewag gemaakt van een kentering. Onze (Westerse) maatschappij zou op het punt staan om te stoppen met de impliciete tolerantie jegens de uitspattingen van machtsmisbruik. Ik heb echter […]

Domheid. Het is de meest tragische epidemie die de mensheid ooit heeft getroffen. Wanneer het precies allemaal is begonnen, is niet duidelijk. Maar het is wel duidelijk dat ondertussen het hoogtepunt is bereikt. Er is slechts een kleine minderheid aan mensen die resistent bleek. Een erg kleine minderheid en zo niet, dan toch wel een […]

Vier goede vrienden hebben het helemaal voor elkaar. In hun jeugdige gretigheid snakten ze naar de hoogste regio’s van de sociale klasse maatschappij, en nu zijn ze – tientallen jaren later – bij die enkele gelukkigen die hun jeugddroom ook daadwerkelijk waar maakten. De innerlijke honger van de lijnpiloot, rechter, televisie magnaat en chef kok […]

Bokeh (1) verfilmt adembenemend en tragisch traag de onvermijdelijke eenzaamheid van de mens. Wanneer de maatschappij rondom de hoofdrolspelers ‘oplost’, volgt de film de fysieke vervolmaking van hun latente gevoelens. Jenai (Maika Monroe) en Riley (Matt O’Leary) worden ’s ochtends wakker tijdens hun vakantie in Rejkjavik en vinden de ontbijtruimte zonder ontbijt, de hotelreceptie zonder […]

Toen ik jonger was, was ik zo veel gretiger. Ik moest en ik zou een verschil maken. Ergens onderweg begon ik mij toch wat onwennig te voelen. Ik had dat verschil nog steeds niet gemaakt en het lag ook nog steeds niet in het verschiet. Dat besef holde gaandeweg mijn energie uit totdat ik verweesd […]

Onlangs verjaarde ik weer eens. Een weekje voor dat vooral onopgemerkt non-event, zweef er een post voorbij op Facebook (1): “The older I get, the more I understand Michael Douglas’ character in Falling Down.” Zonder verder nadenken plakte ik daar mijn dikke vette digitale duim op (2). Hoe langer hoe meer merk ik bij mezelf […]

Elk bedrijf heeft zo haar kroonjuwelen, en bij inno.com zijn dat de mensen. Er is een zekere mengeling van verbetenheid, pragmatisme en menselijkheid die ik telkens weer bij collega’s opmerk. Niet dat ik dat bij andere bedrijven nooit tegenkwam, maar bij ons is dat de basisvoorwaarde als het ware. Tijdens de sollicatieronde, meer dan negen jaar geleden […]

De ‘homo economicus’ (1) heet het toppunt van evolutie te zijn. Maar dat heb je meestal wel niet door. Er is dan ook zo veel boosheid, angst, eenzaamheid en verdriet dat we de meest domme dingen blijven doen, ondanks alle kennis, techniek, liefde en wijsheid die we kregen van onze voorouders. Ik denk dat het […]

Wanneer begon ik ook alweer met klareau? Ergens eind 2014, dus nu net iets meer dan twee jaartjes en ongeveer 100 posts geleden. Het was nooit echt doelgericht, ik schreef toch elke week al wat, dus waarom het niet delen en zien welke reacties ik daarop kreeg? Wel dat viel al bij al nogal tegen. […]

Iets meer dan een maand geleden schreef ik een kort stuk over de visum aanvraag van een Syrisch gezin. Het centrale argument in mijn betoog was dat de beweegreden voor het niet toekennen van dat visum geen steek hield (1). Daarom beschuldigde ik de staatssecretaris ook van ‘keizerlijke willekeur’ en noemde zijn houding verder nog inhumaan […]

Iedereen kent het deuntje “daar-komt-de-bruid”. Velen zullen ook wel weten dat het uit een opera van Wagner komt, namelijk Lohengrin. Maar diegenen die ook het plot daarvan kennen lijken toch met erg weinig te zijn. In die opera is er inderdaad een trouwceremonie, maar wat voor eentje! De vader van de bruid, de hertog van […]

Mijn vrouw roept mij regelmatig tot de orde als ik weer eens oeverloos blijf doorzagen. Ik weet dat ik daar ‘talent’ voor heb. Na mijn blog en verscheidene posts op facebook, had ik mij dan ook voorgenomen om niet verder te reageren op het visumcircus voor het Syrisch gezin. Tόt ik een post zag passeren […]

Op het laatste rapport van mijn twaalfjarige dochter stond er te lezen: “Wat is er gebeurd op je laatste toets? Heb jij die voldoende gestudeerd? […]”. Niet de inzet, de doorzetting, het enthousiasme, of – stel je voor – het talent van mijn dochter wordt hier in de verf gezet, maar wel het falen van […]

Een paar weken geleden keken we met het ganse gezin naar het journaal, toen Theo Francken kwam uitleggen waarom hij het een goed idee vindt dat oorlogsvluchtelingen énkel asiel kunnen aanvragen in België nadat ze eerst hun eigen leven, en dat van hun kinderen, hebben geriskeerd via illegale paden naar België. Mijn zoon van tien […]